Column Michel van Erp, NU’91
Vanwege de wereldwijde corona-pandemie staan de verpleegkundigen en verzorgenden al geruime tijd in de spotlights. Toch blijf ik mij verbazen over een aantal zaken. Allereerst is dat de beperkte blik die er in de media is als het gaat om verpleegkundigen en verzorgenden. Er zijn momenten dat je denkt dat het werk zich enkel in de ziekenhuizen afspeelt en dan met name op de IC’s. Het is natuurlijk meer dan duidelijk dat men daar te maken heeft met gigantisch veel werk rondom covid. Het is echter niet alleen daar waar men te maken heeft met de extra druk en alle problemen die deze pandemie met zich meebrengt. Dit is in de hele zorgsector merkbaar en ook daar wordt er veel, heel veel, gevraagd van onze beroepsgroep. Dit verdient net zo goed de aandacht en daar mag niet zomaar aan voorbij worden gegaan.
Wat mij ook blijft verbazen, is het feit dat er tot op de dag van vandaag nog heel veel wordt gesproken over verpleegkundigen en verzorgenden zonder dat met ze wordt gepraat. Vanaf het begin van deze pandemie is al heel erg duidelijk dat zeggenschap een erg belangrijk punt is. Maar laten we eerlijk zijn, tot op dat dag van vandaag is er ook in het OMT nog steeds geen verpleegkundige te vinden. Aan menig talkshowtafel of in nieuwsrubrieken zien we gelukkig steeds vaker een verpleegkundige of verzorgende aan het woord. Een dag later kan het helaas zomaar zijn dat er allerlei andere disciplines aan diezelfde tafel zitten om over onderwerpen te praten die toebehoren aan onze eigen beroepsgroep. Of de arts die in een nieuwsrubriek aangeeft dat het werk van verpleegkundigen op de ic toch echt efficiënter kan en dat er minder verpleegkundigen nodig zijn per patiënt. Waar komt deze arrogantie vandaan om zo over het vak van verpleegkundigen te spreken terwijl zij een heel ander verhaal hebben? Luister naar dat geluid en doe er iets mee. Praat met de beroepsgroep om tot oplossingen te komen. Het zijn de mensen uit de praktijk die het beste weten wat er nodig is, waar het beter kan en waar oplossingen liggen. Voor steeds meer collega’s in onze eigen beroepsgroep wordt het duidelijk dat we hier nog meer op in moeten gaan zetten. Persoonlijk leiderschap zou daarom in iedere zorgopleiding al een verplicht onderdeel moeten zijn.
Het komende jaar zullen wij dit thema op verschillende manieren terug laten komen zodat we samen het tij kunnen gaan keren. Verpleging is een vak en daar gaan verpleegkundigen en verzorgenden zelf over! Voor nu wens ik alle zorgprofessionals in alle sectoren heel veel sterkte in de tijd die voor ons ligt en de drempels die we nog moeten nemen om deze pandemie achter ons te kunnen laten.